ေကာင္းကင္အမုိးနဲ့ေတာင္မလြတ္ဘူး...။ ခ်စ္ခဲ့သမွ် ပုံေအာၿပီး ဝဲဘက္ရင္အုံးတစ္ခုလုံး ခံစားနွငိ့ ထုဆစ္ထားတာ အိပ္မက္မဟုတ္
ေၾကာင္း သက္တန့္ေရာင္ၾကားေၿပးေနတံဲ့လိပ္ၿပာအခ်ဳိ့သီပါတယ္....။ မယုံၾကည္ခဲ့ရင္ သစၥာတရားေတြ တံခါးေခါက္လိမ့္ပါ.....။
ေဟာေဟာဒုိင္းဒုိင္း အရွိန္ၿပင္းတဲ့ သံေဃာဇဥ္အခ်ဳိမ်ားေတြ့ လိမ့္ရမယ္... ၾကင္နာတတ္ရင္ ...အၿပဳဲးေလးတခ်က္နွင့္ပဲ ေၿဖသိမ့္ေပးပါ
မယ္.....။
တကယ္ေတာ့ လူဆုိတာ နွလုံးသားနွင့္ ထုဆစ္ထားေတာ့ ခက္တယ္... ခ်စ္ၿခင္းမုန္းၿခင္း အစြန္းတဖက္ဆီမွာ ခ်စ္ရသူေတြ
ရင္နာစရာေကာင္းတဲ့ အလြမ္းေတြၾကားမွာ ဇာတ္နာရေနတာ ... ဘာမွ မဆုိင္တဲ့ ေလာကၾကီးကုိခလုတ္တုိက္ၾကတာ အလဲလဲ အကြဲကြဲ...ဒဏ္ရာနွဲ့ ေဆးေဝးေနက်တာ ခေလာက္ဆံတဲ့ အလြမ္းေတြၾကားေပါ့.........။
ၿဖဴစင္တဲ့ နွလုံးသားအခ်ဳိ့ မုသားဝါဒ လူိင္းေတြ ကုိ မတြန္းလန္နုိင္က်ေတာ့ ရင္ဘတ္တခုလုံးလုိက္စားခံရမွာ ကမ္းပါးၿပဳိ...
တုိးတုိးေလးတုိက္ေလေၿပၾကား နွလုံးသားေတြ တစဆီကြဲလုိ ့ ေၾက.. ေနတုိင္းစားတဲ့ မနက္စာေတြ လတ္ဆတ္မူ မရွိေတာ့ဘူး...
ေအးဆက္တဲ့ အၿပဳံးမွာ ညေနခင္းတုိင္း ..'''ေနညဳိခ်ိန္ရယ္ ေလညင္းေလး အေမွာင္ေတြ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ည'''ကဲ သီခ်င္းညည္းဘူး တုိင္း .....ဘဝရဲ့ လွုိင္းထဲ နွလုံးသားေတြ ......ေတြ.....အစီပ္စီပ္ကြဲေၾကေနရမွာပါ ေလ.....။
မတန္မရာ အိပ္မက္အခ်ဳိ့ ့ သြားညပ္ၿပီး ဘဝကုိ လက္ထုိးအန္ၾကည့္တာ မေပ်ာ္ရြင္ၿခင္း အခ်ဳိ့ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြ ထြက္က်
လာတာ ...ၿဖဴဖတ္ ၿဖဴေ၇ာ္ ပါဘဲ ....။မလုံၿခဳံတဲ့ အိပ္မက္ေတြ ၾကားမွာ လတ္ဆတ္ဘူးတဲ့ ညေနတုိင္း ၿပန္ေမွ်ာ္မီတယ္......
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အယူအဆေတြ ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ၾကားက ငါေကာင္းကင္အၾကည္ဓာတ္ေလး ေလ်ာ့နည္းသြားခ်ိန္ ၾကယ္ေတြ ေစြ့ေစြ့ခုန္
တစ္လုံးေၾကြ က် ..အိပ္မက္ေတြြ ပုိးစုိးပက္စက္ ေစ်းေလွ်ာ့ခံရတာ ညေနခင္းေတြ အိပ္မက္ေတြ မမက္ဝံေလာက္ေအာင္ပဲ...။
ဒီလုိနဲ့ ဘဝ ဟာ သုညပါ ဆုိတဲ့ ၾကားက ဝ လုံးကုိ ဂတုံး တုံပစ္လုိက္တာ အခြံတစ္ခုမွာ ရင္နာၿခင္းေတြ့ ၿပည့္ေနတာပဲ ညေန..
မေၿပလည္တဲ့ၾကား က ညေနကုိ ....ခ်စ္ေရးဆုိမိသူ.....မလုံတလုံအိပ္မက္ေတြ တစ္ဘဝ စာ ရုီးသားၿခင္းေတြ...ရွိသမွ်အကုန္..
ကုန္ရေအာင္ ညခင္းေတြ သူမထံရုိးသားစြာေပးအပ္ခဲ့တယ္... ေၾကြသြားပါၿပီဆုိတဲ့ အိပ္မက္ကုိေပး အပ္ခဲ့တာ...သူမ မလုိခ်င္
လြင္ပစ္မယ္တဲ့...နင္းေၿခၿပီးထြက္သြားေပ့မဲ့ အိပ္မက္ေတြ အတၳဳပြိတၱိ အေၾကာင္း ညေနခက္းေလးမွာရွိခဲ့တယ္.... ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့
ဘဝကုိ ေနာက္ဆုံး ရင္နာနာ ပဲ ညေနမွာ ငါ သြန္ခ်လုိက္ၿပီ...................။
